دعایت را کم دارم
بسم الله الرحمن الرحیم
انتظار سخت است و فقط یک چیز از انتظار سخت تر است
و آن منتظر بودن برای آمدن کسی است که اطمینان داری که دیگر نخواهد آمد
اطمینان داری که مسیر کمالش را به سمت جهانی دیگر تغییر داده است
و سخت تر از این انتظار دردآور، باور نداشتن به نبودن کسی است که روح و قلب ات را تسخیر کرده است پدرم
ای اولین استاد زندگی ام
ای کسی که همیشه در سختی ها و مشکلات طاقت فرسایی روزگار، دعای خیرت راه گشای بن بست هایم بود
شاید باورش سخت باشد
شاید نتوانی باور کنی
اما من هنوز هم به دنبال تو میگردم
من هنوز هم آن دختر بچه ی لجوجی هستم که سر هر مسأله ی کوچکی بهانه ی بابایش را میگیرد
هنوز هم عصر که میرسد روی تخته چوبی دم در می نشینم و آمدنت را انتظار میکشم
گفته بودی که با پای خودت خواهی آمد
اما تو را روی دستانشان در حالی که روی تابوت چوبی بودی آوردند
امیدوارم که در جهان باقی جایگاهی نیکو داشته باشی به خاطر عشق بی نهایتی که به مولای متقیان داشتی و با آن عشق پاک من و خواهران و برادرم را آموزش دادی
میدانم که با رفتن از دنیای فانی از غم و دردها نجات یافتی و از درد و رنج این جهان به آسایش رسیدی
اما این بغض که دیگر اجابت دعاهایت را در مشکلاتم و دست پر مهرت را بر روی سرم ندارم سنگین است
از خداوند میخواهم که دعای خیرت را از جهانی دیگر هم شامل حال زارم قرار دهد و جایگاهت را به اعلی علیین برساند به حق لطف و مرحمتش
برای شادی روح تمام پدران آسمانی صلواتی بفرستیم
و برای سلامتی همه ی پدران و مادران دعا نماییم