​چه دلگیر می‌شود جمعه وقتی که ابرها مهمان دل آسمان باشند

مثل دل من

دلگیر وقتی که بغض آسمان برای نبودنت می شکند

و اشک هایش زمین را خیس می کند

انگار اشک های آسمان می خواهند زمین را برای آمدنت آبیاری کنند 

چه دلگیر تر می شود هوای شهر زمانی که نه چشمی برایت گریان است

نه نگاهی به جاده ها نگران

قصه که به اینجا می رسد 

بغض دلم هم می شکند

اشک هایم همراه می شوند با اشک های آسمان 

و دستانم گشوده می شوند به سمت درگاه الهی و زبانی که با آه دل و حسرت چشم زمزمه می‌کند «اللهم عجل لولیک الفرج»

کاش این جمعه جمعه‌ی ظهورت باشد

.          

   هم چاه سر راه تو باید بکنیم