یک روز حاج احمد آقا از دفتر امام به ستاد جنگ های نا منظم در اهواز تلفن کردند و گفتند که امام می فرمایند:”دلم برای چمران تنگ شده است بگویید به تهران بیاید.“

دکتر که در آن روز ها در منطقه ی سوسنگرد از ناحیه ی پا مجروح شده بودپس از شنیدن این پیام راهی تهران شد ومحضر امام رسید دکتر از ناحیه ی پا ناراحتی داشت و نمی توانست پایش را جمع کند و دو زانو بنشیند به احترام امام که به ایشان عشق می ورزیدند در مقابل ایشان دو زانو نشست ، در حالی که فشار زیادی را متحمل میشد شروع به صحبت کرد.

امام با فراست خاصی که داشتند متوجه ناراحتی دکتر شده و فرمودند:”آقای دکتر پایتان را دراز کنید و راحت باشید“ دکتر عرض کرد راحت هستم ،

امام فرمودند:”می گویم پایتان را دراز کنید“ دکتر به احترام امام نپذیرفتند و عرض کردند دردی احساس نمی کنم ، دو مرتبه امام با لحن خاصی فرمودند:” می گویم پایتان را دراز کنید و راحت بنشینید“ که لاجرم او هم پذیرفت.

مهدی چمران برداشت هایی از سیره ی امام خمینی قدس سره ج ٢ ،ص٢٠٦