بسم الله الرحمن الرحیم
این روزها خیلی ها هستند که تمام مشکلات داشته و نداشته شان را پای حجاب می نویسند و بنا دارند که بگویند اگر حجاب نباشد تمامی مشکلات کشور که هیچ بلکه تمامی مشکلات لاینحل جهان هم حل خواهد شد.
در جواب هر استدلالی هم حقوق بشر و حقوق مساوی زن و مرد رو به پیش می کشند.
کسی هم نیست که بهشون بگوید آخه برادر من
خواهر من
حقوقی که طبق خواست آمریکا و غرب باشد حقوق بشر نیست که حقوق به شر هست اما کو گوش شنوا
همین غربی ها تا الان نشان دادند که آزادی برایشان تا جایی معنا و مفهوم دارد که مخالف با عقاید و خواسته های خودشان نباشد
همه در غرب و اروپا آزادند بجز کسانی که حجاب دارند
اما حجاب برای ما ایرانی ها نه تنها ریشه ی دینی و مذهبی دارد  بلکه ریشه ی تاریخی و قومیتی هم دارد
و در تمامی قومیت های ایرانی حجاب به نوعی که الان هست وجود داشته  حتی گاهی شدیدتر از الان  هم بوده است و شاهد آن داستان های کهن و سخنواره های باستانی ما هست
معمولا جنس خراب و حراج را روی ویترین و طاقچه ی مغازه ها میگذارند تا زودتر به فروش برسد و از دستش خلاص بشوند
هر کسی که زیبایی های خودش را در خیابان حراج کرده بدون تردید یک کمبود اساسی در روح و روان خودش دارد که سعی می‌کند با حراج کردن خودش آن کمبودش را فراموش کند
در فرهنگ ما ایرانی ها حجاب ریشه ی اساسی دارد و جزئی از تاریخمان به حساب می‌آید
برای مثال در فرهنگ ما آذری زبان ها گذشته از داستان های فاخر و زیبا سخنان پر معنی و نابی هم در مورد مسایل مختلف هست که ما این سخنان رو به اسم آتابابا سوزلری می‌شناسیم
یکی از این سخنان زیبا در باب پوشش و نگهداری از این قرار هست
قیمتلی شئی تاخجادا اولماز بوخجادا اولار
معنی این آتابای سوزی از این قرار هست که وسیله و شی قیمتی رو تو طاقچه نمیزارند بلکه تو بقچه میزارند
حالا هی بی حجاب ها و بد حجاب ها بیاند بگند شما خودتون رو بقچه پیچ کردید جان و دل و شرف و عفت انسانی هر چقدر ارزشمند تر همان قدر بقچه پیچ تر و پوشیده تر.