#به_قلم_خودم

#مرگ

#برزخ__انسان_گناه_بهشت_و_جهنم_آیات___روایات

ترس تمام وجودم را فرا گرفته بود.
نمی توانستم چیزی را ببینم؛ پیش خودم فکر می کردم که شاید من نابینا شده ام همه جا تاریک بود تاریکی محض.
می خواستم بنشینم، اما هر چه تلاش کردم نتوانستم مثل ماهی شده بودم که صیادی محکم آن را در دستش گرفته است تا لیز نخورد.
نمی دانستم چه اتفاقی افتاده است خانواده ام را هر چه صدا کردم کسی جوابی نداد، حال لحضاتی که بغض گلو یم را می گرفت و نمی توانستم گریه کنم و فقط و فقط می خواستم از خودم فرار کنم را داشتم.
احساس می کردم قلبم از کار افتاده است زبانم از ترس بند آمده بود به گمانم همه ی جهان نابود شده بود یک لحظه به این فکر کردم که جهان چقدر پست و بی مقدار است و من چقدر حقیر.
هیچ چیز نمی توانست آرامم کند فقط یک چیز تمام وجودم را پر کرده بود ”یاد خدا آرامش بخش قلبهاست“ چشم هایم را بستم و گفتم: من خدا را دارم.
من خدا را دارم.
احساس می کردم کسی به من نزدیک می شود؛ نمی دانستم که چیست و از ترس نمی توانستم چشمانم را باز کنم.
دلم می خواست گریه کنم، یا (فاطمه الزهرا) خودت کمکم کن
هر چه که نزدیک تر می شد بیشتر می ترسیدم سعی می کردم چشمانم را ببندم تا در آن تاریکی محض مرا نبیند و بگذرد؛ چه خیال خامی از چه فرار می کردم آن هم در تاریکی!
به کجا فرار می کردم اصلا مگر می توانستم؟!
اما برایم عجیب بود عجیب، آرامش محضی که تمام وجودم را فرا گرفته بود انگار دیگر هیچ غمی نداشتم
رها شده بودم رها از همه چیز با آنکه در بند بودم اما گمان میکردم که آزاد آزاد شده ام.
چشمانم را باز کردم همه جا روشن شده بود، انگار در جهان دیگری بودم چه حیرت انگیز بود؛ مات و مبهوت به اطرافم می نگریستم؛ که آن شخص را در کنار خود دیدم چه زیبا بود به عمرم چنین شخص زیبایی را ندیده بودم مانند پری هایی بود که در خیال هایم می ساختم و هزاران هزار برابر زیباتر.
دست خود را که هاله ای از نور بود به سمتم دراز کرد و گفت:زیر خاک را دیدی چقدر تاریک بود.

کلّ نفس ذائقة الموت

در مورد آیه صدم سوره ی مومنون؛ «و من ورائهم برزخ… .» امام صادق علیه السلام فرمود: «هو القبر و ان لهم فیه لمعیشة ضنکا و الله ان القبر لروضة من ریاض الجنة او حفرة من حفر النار: مراد از برزخ همان قبر می باشد و البته برای کافران هر آینه زندگی سختی در آنجا می باشد به خدا سوگند که قبر هر آینه باغی از باغ های بهشتی (برای مؤمنین) و یا حفره ای از حفره های آتش جهنم (برای کافران و . .). می باشد.»
بحارالانوار: ج 6، ص 218