​برخی می گویند ؛در اسلام زن محدود است و هيچ گونه آزادي ندارد و بايد هميشه خانه نشين باشد و در صحنه ي اجتماع ظاهر نشود و محبوس بماند و دستور اسلام به حجاب و پوشش خود حاكي از محدوديت مي‌باشد ، و حال آن كه حجاب در اسلام براي زنان مصونيت است نه محدوديّت. 

دين مقدس اسلام به زنان اجازه ي شركت در مجامع عمومي را داده و سنّت جاري مسلمين از زمان پيامبر (ص) نيز همين بوده است كه زنان از حضور در مراكز و مجالس منع نمي شده اند، بلكه به شركت در فعاليت‌هاي اجتماعي، سياسي، عبادي، نظامي، اقتصادي و… توصيه و سفارش شده اند كه به طور مفصل بيان مي‌شود. 
مع الوصف اسلام با شكسته شدن حريم‌ها مخالف است، اسلام با مخلوط شدن زن و مرد مخالف است و الا زني كه با پوشش باشد و حريم را حفظ كند، در كجاي اسلام منع شده است؟ 
مرحوم استاد شهيد مرتضي مطهري (ره) مي‌فرمايد: 
«جهان امروز به نام آزادي زن و صريح تر «آزادي روابط جنسي» روح جوانان را سخت فاسد كرده است. به جاي اينكه اين آزادي به شكفتن استعدادها كمك كند، به شكل ديگر و به صورت ديگر غير آنچه در قديم وجود داشت، نيروها و استعدادهاي انساني را هدر داده است و مي‌دهد. 
زن از كنج خانه بيرون آمده، اما به كجا رو آورده است؟ به سينماها، كنار درياها، حاشيه ي خيابان‌ها و مجالس شب نشيني. 
زن امروز به نام آزادي، خانه را خراب كرده بدون اينكه مدرسه يا جاي ديگر را آّباد كرده باشد، اگر غلط نكنم آنجا را نيز خراب كرده است. 
در اثر اين بي بند و باري و دور افكندن قيود انساني، از راندمان تحصيل جوانان كاسته شده، جوانان از تحصيل و مدرسه فراري شده اند، جنابت‌هاي عشقي فراواني شده، بازار سينماها رونق گرفته، جيب كارخانه داران مولّد لوازم آرشي پر شده و…. » ۱ 
در صدر اسلام و زمان حيات پيامبر (ص) به خصوص، آن حضرت اجازه ي شركت و حضور در مساجد و مجامع عمومي را مي‌داد ولي در صورتي كه مختلط نباشند و دستور مي‌داد محل‌ها از هم جدا باشد. 
در روايات آمده است: 
«پيامبر (ص) به زنان اجازه ي آمدن به مسجد را مي‌داد، اما به شرط كه محل آنها از مردها جدا باشد و در ورودي آنها از دري كه مردان وارد مي‌شوند، مجزا باشد. » ۲ 
«و در وقت رفتن در كوچه و خيابان نيز دستور مي‌داد زنان از كنار كوچه و مردان از وسط بروند. » ۳ 
پيامبر (ص) روزي به درب ورودي مسجد اشاره كرد و در موقع آمدن زنان به مسجد فرمود: 
(لو تركنا هذا الباب للنّساء) ۴ 
«خوب است اين در را به بانوان اختصاص بدهيم». 
و پيامبر (ص) دستور داد كه شب هنگام كه نماز تمام مي‌شود، اول زن‌ها بيرون بروند بعد مردها و خوش نمي داشت كه زن و مرد در حال اختلاط از مسجد بيرون روند؛ زيرا فتنه‌ها از همين اختلاط‌ها بر مي‌خيزد. ۵ 
و روزي پيامبر (ص) در بيرون مسجد بود، ديد مردان و زنان با هم از مسجد بيرون آمدند، به زن‌ها خطاب كرد و فرمود: 
«بهتر اين است شما صبر كنيد آنها بروند، شما از كنار برويد و آنها از وسط. » ۶ 
و شكي نيست كه طبيعت جنسي زنان و مردان همديگر را جذب مي‌كند و در صورت اختلاط در محيط آزاد و بدون مانع و قيد و بند شرعي و عرفي و قانوني، مفاسد و خطرهاي بزرگي را به بار مي‌آورد و آبروها و حيثيت‌ها را لكه دار مي‌سازد. 
شهيد آيت الله مطهري (ره) مي‌فرمايد: 
«جامعه ي امروزي زيان‌هاي اجتماع مختلط را به چشم خود مي‌بيند، چه لزومي دارد كه زنان فعاليت‌هاي خود را به اصطلاح (دوش به دوش) مردان انجام دهند و… اثر اين دوش به دوشي‌ها اين است كه هر دو همدوش را از كار باز مي‌دارد و هر يك را به جاي توجه به كار متوجه (همدوش) مي‌كند، تا آنجا كه غالباً اين همدوشي‌ها به هم آغوشي منتهي مي‌گردد. » ۷ 
پيامبر (ص) مي‌فرمايند: 
(ليس للنّساء من سروات الطّريق شيء و لكنّها تمشي في جانب الحائط و الطّريق) ۸ 
«زنان حق ندارند از وسط جادّه بروند، بلكه از كنار و يا كنار جادّه و راه، بايد راه بروند». 
۱. مسأله حجاب، ص ۲۲۱. 
۲. زندگاني حضرت زهرا (س)، محلاتي، ص ۱۰۷. 
۳. همان. 
۴. مسأله حجاب، ص ۲۳۳. 
۵. همان، ص ۲۳۴. 
۶. همان. 
۷. مسأله حجاب، ص ۲۳۷. 
۸. وسايل الشيعه، ج ۱۴، باب ۹۷، حديث ۱، ص ۱۳۲.
معنا شناسی عفاف در قرآن و حدیث ،ص١٢