دسته گل یاس
یکى از زنان دانشمند به نام امّ سلیم که با کتاب هاى آسمانى مانند تورات و انجیل بسیار آشنا بود، پس از آنکه محضر پیامبر اکرم (ص)، امیرالمؤمنین (ع) و امام مجتبى (ع) رسیده و معجزات آن بزرگواران را دیده بود، خدمت امام حسین (ع) رسید. ایشان مى گوید: «بعد از آنکه خدمت امام حسین (ع) رسیدم، اوصاف و نشانه هاى آن حضرت را همان گونه که در کتاب هاى آسمانى خوانده بودم، در ایشان مشاهده کردم. ولى چون [به ظاهر] کودکى کوچک بود، متحیّر شدم که چگونه از ایشان نشانیۀ امامت و معجزه بخواهم. در هر صورت نزدیک آن حضرت شدم؛ درحالى که آن حضرت بر لبه سکوى مسجد نشسته بود، عرض کردم: شما چه کسى هستید؟ آن حضرت فرمود: من گمشدیۀ توام اى امّ سلیم. من خلیفه اوصیاى خداوندم. من پدر نُه امام هادی ام. من جانشین برادرم امام حسن مجتبى (ع) و خلیفیۀ او هستم و او خلیفیۀ پدرم حضرت على بن ابى طالب (ع) و ایشان خلیفه رسول خدا (ص) مى باشند». امّ سلیم مى گوید: «من از گفتار و بیان امام حسین (ع) در آن زمان کودکى، بسیار متعجّب و شگفت زده شدم. عرض کردم که علامت و نشانیۀ درستى گفتار شما چیست؟ » آن حضرت فرمود: «چند عدد ریگ از روى زمین بردار و به من بده». چند عدد ریگ از روى زمین برداشتم و به ایشان دادم. آن حضرت سنگ‌ها را در کف دستان مبارک خود قرار داد و آنها را به هم مالید تا تمامشان پودر شد. سپس آنها را خمیر کرد و انگشتر مبارک خود را بر آن زد و نقش انگشتر بر خمیر نمایان گردید. سپس فرمود: «اى امّ سلیم، خوب در آن دقت کن، ببین چه مى بینى؟ » وقتى خوب دقت کردم، دیدم اسامى مبارک پیامبر اکرم (ص)، امیرالمؤمنین، امام حسن، امام حسین و نُه فرزندش علیهم السلام به همان ترتیبى که در کتاب هاى آسمانى خوانده و دیده بودم، در آن است به همین خاطر بیش از اندازه تعجب کردم و با خود گفتم که چه نشانه‌ها و علامت هاى بزرگ و ارزشمندى برایم آشکار شد؟ سپس عرض کردم: «اى مولاى من! چنانچه ممکن است علامت دیگرى نیز به من نشان بدهید». امام حسین (ع) تبسمى کرد، درحالى که نشسته بود، بلند شد و ایستاد، سپس دست شریف خود را به سمت آسمان بالا برد؛ ناگهان دیدم همانند عمود و ستونى آسمان‌ها را شکافت و از چشم من ناپدید شد. من فریاد کشیدم و بیهوش افتادم. پس از لحظه اى به هوش آمدم و چشم هاى خود را بازکردم. دیدم امام حسین (ع) دسته گل یاس در دست مبارک دارد و بر صورت و بینى من مى گذارد. تا امروز که سال‌ها از آن واقعه گذشته ، هنوز بوی آن گل یاس

  برایم باقى مانده است. سپس عرض کردم: «اى سرور من، وصى و خلیفیۀ شما کیست؟ » امام حسین (ع) فرمود: «هر کس که مانند من و گذشتگان من، چنین کارى را انجام دهد» [1]

[1]: عجایب و معجزات شگفت انگیز چهارده معصوم علیهم السلام، ص ٢٠٩.