بلبل این شور ونوائی که به بستان دارد

در نهاد آتش عشقی است که سوزان دارد

1. حزن واندوه شیعه برای امام زمان (ع) یا به جهت محبت قلبی و باطنی اش نسبت به آن حضرت است،که در اثر این محبت شدید ،برای جدایی و مظلومیت ومصیبتهای آن حضرت که بی حد و اندازه است ، گریان می شود ، یا اندوه واشکش به علت مشاهده ی فتنه های بسیار و بدعتهایی است که در دین خدا صورت گرفته، و نیز هتک حرمتهایی که به اهل حق و اولیای الهی وارد شده است. چنین حزن و اندوه و ندبه ایدر پیشگاه خداوند فظیلت بسیار دارد. همانگونه که امام صادق علیه السلام در این زمینه میفرماید:هر کس دل او برای ما به درد بیاید پس در وقت مردن او ،خداوند فرح و خوشحالی در قلبش عطا فرماید که در قبر ودر طول برزخ ، و جمیع مواقف قیامت ، فرحناک و خوشحال باشد تا بر سر حوض کو ثر بیاید واز آن بیاشامد.
2. در جای دیگر می فرماید:کسی که برای ما مهموم و غمگین باشدو به سبب ممظلومی ما دلگیر باشد نفس کشیدن او ثواب تسبیح دارد. یکی از دلائل مظلومیت امام زمان (عج) از سیاق روایتی که امام حسین (ع) بیان کرده است، فهمیده می شود. آن حضرت میفرماید: قائم این امت ،نهمین فرزند ، از فرزندان من است، و اوست صاحب غیبت، و او کسی است در حالی که زنده است میراثش تقسیم میگردد.  دعای شریف ندبه بهترین دعایی است که برای نوحه و ناله و جزع در فراق امام زمان(ع) بیان شده است بعضی از فراز های این دعا اینگونه درد فراق را به تصویر می کشد:                      تا کی درد فراق تو را بپذیرم و با چه بیانی تو را بستایم و راز دل با تو بگویم؟                        آیا کسی هست مرا یاری دهدتا ناله و گریه بر تو را با او به درازا کشم؟                                 آیا شود که روز جدایی ما به فردای وصال تو و دیدار چهره ی منظرت بپیوندد؟                     کی شود که تو ما را ببینی ما نیز تو را ببینیم؟     چگونه زیستن با امام زمان (عج)در زمان غیبت ،ص٤٢