​انتظار» يا «آينده نگرى» به حالت كسى گفته مى شود كه از وضع موجود ناراحت است و براى ايجاد وضع بهترى تلاش مى كند. 

فى المثل، بيمارى كه انتظار بهبودى مى كشد، يا پدرى كه در انتظار بازگشت فرزندش از سفر است، از بيمارى و فراق فرزند ناراحتند و براى وضع بهترى مى كوشند. 
همچنين تاجرى كه از بازار آشفته ناراحت است و در انتظار فرونشستن بحران اقتصادى مى باشد اين دو حالت را دارد: 
«بيگانگى با وضع موجود» و «تلاش براى وضع بهتر». 
بنابراين، مسأله انتظار حكومت حق و عدالت «مهدى» و قيام مصلح جهانى در واقع مركّب از دو عنصر است; عنصر «نفى» و عنصر «اثبات». 
عنصر نفى همان بيگانگى با وضع موجود; و عنصر اثبات خواهان وضع بهترى بودن است. 

​ممكن است براى شما نيز اين سؤال پيش آيد كه: 

سخن از آينده جهان بشريّت، چه نتيجه اى براى امروز ما مى تواند داشته باشد؟ 

امروز با هزاران مشكلات و گرفتارى دست بگريبانيم و بايد براى پيروزى بر اين مشكلات بينديشيم، ما را با فردا چه كار؟ 

آينده بالاخره خواهد آمد، خوب باشد يا بد، آنها كه تا آن روز زنده اند از مواهبش برخوردار مى شوند، و آنها كه نيستند خدا رحمتشان كند! 

به هر حال، اين مسأله فعلا «نسيه» است و اثر مثبت و سازنده اى در زندگى امروز ما ندارد! 

ولى اين سخن را كسانى مى گويند كه هميشه با ديد سطحى حوادث را مى نگرند، و تصوّر مى كنند امروز از ديروز و فردا جدا است; و جهان را مركّب از واحدهاى پراكنده و از هم گسسته مى پندارند. 

ولى با توجّه به اين كه ريشه هاى «حوادث امروز» در گذشته است و آينده را هم از امروز بايد بسازيم، و اين كه توجّه به يك آينده «تاريك» يا «درخشان» انعكاس 

فورى در زندگى امروز و موضع گيرى هاى مادر برابر حوادث دارد، روشن مى شود كه ما به خاطر امروز هم كه باشد بايد گذشته و آينده را مورد بررسى دقيق قرار دهيم و بزودى خواهيم ديد چه اندازه سازنده است اين انتظار.

امّا عجب اين كه، بعضى از نويسندگان نه تنها جنبه مثبت اين قضيّه را منكر شده اند بلكه تصريح كرده اند كه در انتظار چنان آينده اى بودن، اثرات منفى در كاربرد نيروهاى اجتماعى امروز دارد و آنها را كند مى سازد! 

و عجبتر اين كه، بعضى معتقدند ايمان به وجود يك آينده روشن، بازتابى از محروميّتهاى طبقه شكست خورده است كه غالباً در شكل مذهبى خود نمايى كرده. 

ولى انكار نمى توان كرد كه عدّه اى كوته فكر از مسأله انتظار سوء استفاده كرده و به عنوان اين كه ما منتظر چنان ظهورى هستيم تمام مسؤوليّتها را از دوش خود برداشته و به جاى همه آنها، مسأله انتظار آن هم محدود به زبان گذارده اند!

حکومت جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف ،ص ٥٦

#الهم_عجل_لولیک_الفرج

​أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذيراً اي پيامبر! همانا ما تو را شاهد و بشارت دهنده و ترساننده (از نافرماني و عذاب) فرستاديم. 

سوره ی احزاب،آیه ی ٤٦
إِنّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذيراً ما تو را شاهد و بشارت دهنده و ترساننده فرستاديم. 
سوره ی فتح،آیه ی ٩
بيان صادق آل محمد صلوات الله و سلامه عليهم 
سماعه گويد: از امام جعفر صادق عليه السّلام شنيدم كه به مردي مى فرمود: ما لَكُمْ تَسُوءُونَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ؟ شما را چه مى شود كه رسول خدا صلّي الله عليه و آله و سلّم را آزار مى دهيد؟! آن مرد به حضرت عرضه داشت: فدايت شوم! چگونه آن حضرت را مى آزاريم؟ حضرت فرمود: أَما تَعْلَمُونَ أَنَّ أَعْمالَكُمْ تُعْرَضُ عَلَيْهِ فَإِذا رَأٰى فيها مَعْصِيَةً (لِلَّهِ) ساءَهُ ذٰلِكَ؟! فَلا تَسُوءُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ سُرُّوهُ  مگر نمى دانيد كه اعمال شما به آن حضرت عرضه مى شود. از اين رو چون در آن (يك) نافرماني خدا را مشاهده فرمايد، آن گناه حضرت را مي‌آزارد. بنابراين رسول خدا را آزار ندهيد و ايشان را شادمان كنيد. 
نكات: ۱- پيامبر از اعمال زشتِ ما، آزرده خاطر مي‌شوند و ايشان پس از شهادت نيز از بابت اعمال امّت نگران اند. 
۲- كارهاي ناپسند ما، تواناييِ آزردن ايشان و كارهاي پسنديده ما توانايي خشنود كردن ايشان را دارد. 
۳- مبادا كارهايي انجام دهيم كه موجب اذيّت ايشان شود: إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهيناً همانا كساني كه خدا و پيامبرش را مي‌آزارند خداوند آنان را در دنيا و آخرت لعنت فرموده و براي آنان عذابي بسيار خوار كننده آماده ساخته است. 
۴- امام را امر به خشنود كردن پيامبر، با انجام كارهاي پسنديده مي‌فرمايدحریم حیا ، ص ٣٤

هدف از ازدواج سکونت و آرامش است  «وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ: و از نشانه‌های او اینکه همسرانی از جنس خود شما برای شما آفرید تا در کنار آنها آرامش یابید و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد، در این نشانه‌هایی است برای گروهی که تفکّر می‌کنند». ١
آیات: نشانه‌ها خلَقَ: خلق کرد، آفرید اَزْواجا: همسر  تَسْکُنُوا: آرامش باطن و انس بگیرند جَعَلَ: قرار داد مَوَدَّة: دوستی  رَحْمَة: مهربانی یَتَفَکَّرُون: می‌اندیشند، تفکر می‌کنند 
خداوند در این آیه می‌فرماید: «دیگر از نشانه‌های خدا این است که از جنس خودتان همسرانی برای شما آفرید تا در کنار آنها آرامش یابید» و از آنجا که ادامه این پیوند در میان همسران خصوصا و در میان همه انسانها عموما نیاز به یک جاذبه و کشش قلبی و روحانی دارد به دنبال آن اضافه می‌کند: «و در میان شما مودت و رحمت قرار داد». 
جالب اینکه قرآن در این آیه هدف ازدواج را سکونت و آرامش قرار داده است و با تعبیر پرمعنی «لِتَسْکُنُوا» مسائل بسیاری را بیان کرده است و نظیر این تعبیر در آیه ۱۸۹ سوره اعراف نیز آمده است. 
به راستی وجود همسران با این ویژگی‌ها برای انسانها که مایه آرامش زندگی آنها است یکی از مواهب بزرگ الهی محسوب می‌شود، این آرامش از اینجا ناشی می‌شود که این دو جنس مکمّل یکدیگر و مایه شکوفایی و نشاط و پرورش یکدیگر می‌باشند به طوری که هریک بدون دیگری ناقص است و طبیعی است که میان یک موجود و مکمل وجود او چنین جاذبه نیرومندی وجود داشته است و همچنین این آرامش و سکوت هم از نظر جسمی است و هم از نظر روحی، هم از جنبه فردی و هم اجتماعی. هنگامی که انسان از مرحله تجرّد گام به مرحله زندگی می‌گذارد شخصیت تازه ای در خود می‌یابد و احساس مسئولیت بیشتر می‌کند و این است معنی احساس آرامش در سایه ازدواج. و اما مسأله «مودّت» و «رحمت»، در حقیقت ملاط و چسب مصالح ساختمانی جامعه انسانی است چراکه جامعه از فرد فرد انسانها تشکیل شده، اگر این افراد پراکنده و آن اجزاء مختلف با هم ارتباط و پیوند پیدا کنند جامعه ای به وجود نخواهد آمد. 
فرق میان «مودّت» و «رحمت» ممکن است از جهات مختلف باشد. 
۱ «مودّت» انگیزه ارتباط در آغاز کار است، اما در پایان یکی از دو همسر ممکن است ضعیف و ناتوان گردد و قادر بر خدمتی نباشد «رحمت» ۲ «مودّت» در مورد بزرگترها است که می‌توانند نسبت به هم خدمت کنند اما کودکان و فرزندان در سایه «رحمت» پرورش می‌یابند. 
۳ «مودّت» غالبا جنبه متقابل دارد، امّا رحمت یک جانبه و ایثارگرانه است، زیرا برای بقاء یک خانواده خدمات متقابل لازم است که سرچشمه آن مودت است و گاه خدمات بلا عوض که نیاز به ایثار و «رحمت» دارد.  
البته خداوند آیه «مودّت» و «رحمت» را میان دو همسر بیان می‌کند و اشاره دارد که خانواده بدون این دو اصل امکان پذیر نیست و از میان رفتن  این دو پیوند و حتی ضعف وکمبود آن ، مایه هزاران بدبختی، ناراحتی،اضطراب در خانواده و جامعه است.
ازدواج پیوند آسمانی از دیدگاه قرآن و سنت، ص١٤
١_٢١ روم

​دعـــــــــــاے فــــــــــرج
       ▫️بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیم▫️

اِلهی عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْکَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخاَّء

ِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّد

ٍ اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کلمح الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمان

ِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی
️ السّاعَهَ السّاعَهَ السّاعَه
َ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ
 یا اَرْحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ.
 

 دعــای ســـلامتی امــام زمــــان(عج)

“اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن، صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ، فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ، وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً، حَتَّی تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا”

        ▫️اللّٰهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج▫